TELEVİZYONA DİKKAT
Uzmanlar, insan beyninin aynı anda birden çok uyaranı algılayabildiğini; ancak bunlardan sadece birine dikkati toplayabildiğini söylüyorlar. Yapılan araştırmalar, öğrenmenin gerçekleşmesini sağlayacak kadar bir dikkatin, sadece bir noktada toplanabileceğini ortaya koymuştur.
Bazı öğrenciler, televizyonun bulunduğu ortamda televizyon açıkken ders çalışma yanlışına düşüyorlar. Oysa hem ders çalışmak, hem de televizyonu göz ucuyla da olsa seyretmek öğrenmenin verimli bir şekilde gerçekleşmesini engeller.
Uzmanlar, insan beyninin algıladığı bir çok bilginin görme duyusuyla elde edildiği görüşünde birleşiyorlar. Sınavlara hazırlanan bir öğrenci için, beynin algılaması gereken bilgiler televizyonla elde edilenler değildir. Bilgisayarı olanlar bilirler: Bilgisayarın hafızası gereksiz bilgilerle doldurulunca bilgisayarın işlem hızı düşer. İnsan beyninin de bir algılama gücü ve işlem hızı vardır. Sınavlara hazırlanan öğrenciler, beynin algılama gücünü en verimli şekilde ders çalışmak için kullanmalıdır. Bu güç, başka işlerde özellikle de televizyon izlemede kullanılırsa gereksiz bilgiler hafızaya yüklenmiş olur. Bu; beynin hem dersleri öğrenmek için gerekli olan algılama gücünü zayıflatır, hem işlem hızını azaltır, hem de zaman kaybına yol açar.
Televizyon izleme ile ders çalışma bir arada olmayacağı gibi ders çalışmadan sonra verilen 10-15 dakikalık kısa aralıkların da televizyon izlemekle değerlendirilmesi yanlıştır. Çünkü bu kısa aralıklar, beynin dinlenmesi ve daha sonra yapılacak olan öğrenme eylemine hazırlanması amacıyla verilir. Bu aralarda televizyon izlemek, beyni yorar; en azından dinlendirmez. Öyleyse verilen aralardan beynin dinlendirilmesi adına gerekli verim alınamaz.
İlla televizyon izlenmek isteniyorsa, izlenmek istenen programlar önceden belirlenip programa alınmalıdır. Yalnız, programda belirlenen süreler aşılmamalıdır. Öğrenciler arasında en çok zaman kaybına neden olan eylemlerin belirlendiği araştırmalarda televizyonun ilk sırayı aldığı görülmüştür. Çünkü televizyon izlemeye başlarken kişide olan kontrol, izleme esnasında televizyona geçer. “Şimdi kalkarım, biraz sonra ders çalışmaya başlarım, bakalım ne olacak, reklamlardan sonra...” derken bir de bakılıyor ki vakit uçup gitmiş ve öğrenci bunun farkında bile değil. Televizyonun bağımlılık oluşturduğu, hatırdan çıkarılmamalıdır.
Sınavlara hazırlanan bir öğrencinin yapacağı en akıllıca iş, beynini sınavlarda gerekli olan bilgilerle doldurmak; bunu yaparken da televizyon seyretmek gibi zaman alıcı ve beyni yorucu eylemlerden uzak durmaktır. Öğrenci, çok istediği eylemleri gerçekleştirmeyi hiç olmazsa sınav sonuna erteleyebilme iradesini gösterebilmelidir.
