ARKAPLAN RENGİNİ SİZ SEÇİN...

dostumvar

ANTİKACI


Genç adam, antika merakı sebebiyle Anadolunun en ücra köşelerini dolaşıyor ve gözüne kestirdiği malları yok pahasına

satın alarak yolunu buluyordu. Kış kıyamet demeden sürdürdüğü seyahatler sırasında başına gelmeyen kalmamış gibiydi.

Fakat bu seferki hepsinden farklı görünüyordu. Yolları kapatan kar yüzünden arabasını terketmiş ve yoğun tipi altında

donmak üzereyken, bir ihtiyar tarafından bulunup onun kulübesine davet edilmişti. Yaşlı adam, antikacının yürümesine

yardım ederken:

 

“günlerdir hasta olduğumdan, odun kesmek için ilk defa dışarıya çıktım, dedi.meğer seni bulmak için iyileşmişim.”

 

Diz boyu varan karla boğuşup kulübeye geldiklerinde, antikacının beyaz göre göre donuklaşan gözleri faltaşı gibi açıldı.

Odanın orta yerindeki kuzinenin etrafını saran iki-üç iskemle, onun şimdiye kadar gördüğü en güzel antikalar olmalıydı.

Saatlerdir kar içinde kalan vücudu bir anda ısınmış, buzları bir türlü çözülmeyen patlıcan moru suratını ateşler kaplamıştı.

 

Yaşlı adam, misafirini yatırmak için acele ediyordu. Ona birkaç lokma ikram edip sedirdeki yatağını hazırlarken:

 

“bugün soba yakamadım evladım, dedi. Ama bu yorganlar seni ısıtacaktır.”

 

Ev sahibi, yıllar önce vefat eden eşiyle paylaştıkları odaya geçerken, antikacı da tiftikten örülen battaniyelerin arasına

gömüldü. Ancak bütün yorgunluğuna rağmen uyuyamıyordu. Ertesi gün gitmeden önce ne yapıp yapıp o iskemleleri almalı,

bunun içinde iyi bir senaryo uydurmalıydı. Mesela hayatını kurtarmasına karşılık ihtiyara birkaç koltuk satın alabilir ve

eskimiş olduğu bahanesiyle dışarıya çıkarttığı iskemleleri,çaktırmadan minibüsün arkasına atabilirdi. Hatta onları kaptığı

gibi kaçmak bile mümkündü. Hatta onları kaptığı gibi kaçmak bile mümkündü. Yürümeye dahi mecali olmayan ihtiyar, sanki

onun peşinden koşacak mıydı?

 

Genç adam, kafasındaki fikirleri olgunlaştırmaya çalışırken dalıp dalıp gidiyor ve rüzgarın sesiyle uyandığı zamanlar,

kaldığı yerden devam ediyordu. Bu arada yaşlı adamın sabah namazına kalktığını farketmiş, hatta hayal meyal olsa bile

odun parçaladığını duymuştu. Gözlerini açtığında, onun kuzine üzerinde çorba pişirdiğini gördü. Yattığı yerden başına

gelenleri düşünürken, iskemleleri hatırladı. Hafifçe doğrulup çevresine baktı: aman Allahım ..! antikalardan hiç biri ortada

yoktu.

 

İhtiyar kurt, akşamki planını hissetmiş ve belki de uykudaki konuşmasını duyarak onları emin bir yere kaldırmıştı.

 

Sakin görünmeye çalışarak:

 

“İliğim kemiğim ısınmış, dedi. Çorbanız da ne güzel koktu doğrusu. Ama akşam ki iskemleleri göremiyorum.”

 

Yaşlı adam, odanın köşesine yığdığı iskemle parçalarından birini daha sobaya atarken:

 

“İskemle dediğin dünya malı be evladım, dedi. Biz misafirimizi üşütür müyüz?”

 

Rehberlik Servisi

dostumvar anasayfa Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol